วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2
ตอนที่ 18
ครูป้องหันถามอันยากับออมที่ยืนอยู่ว่า รู้หรือเปล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ฆ้องวงศ์ถือถังน้ำและอุปกรณ์ทำความสะอาดหน้าเครียดมา เห็นเพื่อนๆที่จับกลุ่มคุยกันอยู่หันมองอย่างตำหนิ อันยาเมินหันหลังให้ ฆ้องวงศ์เห็นปฏิกิริยาของเพื่อนๆก็รู้ตัวว่าโดนเพื่อนแบน
กองพลประคองใบพัดที่ยังร้องอย่างเจ็บปวดพาออกมา เพื่อนๆมองด้วยความสงสาร ส่วนฆ้องวงศ์มองตามใบพัดอึ้งๆ ต่อมสำนึกค่อยๆทำงาน
กองพลเห็นใบพัดที่ร้องอย่างเจ็บปวดและเริ่มมีอาการโยกตัวเอาหัวโขกเปียโนร้องไห้ ร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวด ก็ได้แต่กอดหลานไว้ด้วยความสงสารและไม่เข้าใจว่าทำไมใบพัดจึงเป็นอย่างนี้
ขณะเดียวกันกรกำลังขับรถกลับบ้าน เขาโทร.หาทรายแต่ไม่มีคนรับสาย กรตัดสินใจเลี้ยวไปหาทราย
ทรายปิดเสียงโทรศัพท์ นั่งอยู่บนเตียงคิดถึงชีวิตตัวเอง พลันประตูเปิดออก กรเข้ามา ต่างมองหน้ากันเต็มตา ทรายตั้งหลักเผชิญปัญหา
กรถามว่าทำไมไม่รับสาย ทรายบอกว่าปิดเสียงเพราะทั้งครูและผู้ปกครองโทร.เข้ามาเยอะมาก ตนยังไม่พร้อมเผชิญ ขอหนีปัญหาก่อน กรถามว่า
“ทราย คุณรู้ใช่ไหมที่ผมทำ...เพราะหวังดีกับคุณ”
ทรายมองหน้าถาม “เหรอคะ”
กรชะงักมองหน้าทรายถามทั้งงุนงงและเจ็บปวด “ทำไมคุณถามแบบนี้?”
ooooooo
ทรายมองกรเต็มตา พูดนิ่งๆอย่างมีสติ หนักแน่นว่า
“ทรายไม่แน่ใจว่าคุณไม่รู้จักทรายดีพอ หรือว่าคุณไม่รู้จักแม้แต่ตัวเอง” กรสะอึกแต่ทรายยังคงพูดต่อ “คุณไล่ทรายออก เพราะคุณเป็นห่วงทราย แต่เอาจริงๆทรายยังไม่แน่ใจเลยว่าคุณ ‘ห่วง’ เรื่องอะไรกันแน่?”
“ผมไม่อยากให้คนอื่นมองคุณไม่ดี ไม่อยากให้คุณมีปัญหา ไม่อยากให้คุณเครียด ถ้าผมให้คุณออกก่อนหน้านี้ เราอาจจะไม่ต้องเสียลูกไปก็ได้”
“เรื่อง ‘ลูก’ มันจบไปแล้วค่ะ ทรายไม่ค้างคาใจแล้ว ทรายยอมรับและปล่อยวางมันไปแล้ว แต่คนที่ยังติดอยู่กับเรื่อง ‘ลูก’ คือคุณ!!”
กรอึ้งที่ทรายพูดแทงใจดำ ทรายพูดต่อเสียงเรียบนิ่ง อย่างมีสติว่า
“ลึกๆคุณรู้สึกผิด คุณโทษตัวเอง คุณยังยึดติดกับความผิดพลาดที่มันเกิดขึ้น ที่คุณกำลังทำอยู่เนี่ย คุณทำเพราะอยากแก้ไขสิ่งที่คุณเคยทำผิดพลาด...คุณทำเพื่อตัวเอง คุณไม่ได้ทำเพื่อทราย”
“ทราย...” กรเสียงอ่อน ตาพร่าไปหมดเมื่อถูกทรายจี้ใจดำซ้ำๆ ทรายตัดบทว่า
“เราห่างกันสักพักเถอะค่ะ ลองไปคิดดูว่าเราต้องการอะไรในชีวิตคู่ คำว่า ‘ครอบครัว’ ของเรามันคือสิ่งเดียวกันหรือเปล่า” พูดแล้วทรายหันหน้าหนีอย่างเสียใจ
